πρωτοκαιρία

ἡ, Α

ευνοϊκή ευκαιρία, κατάλληλη περίσταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + καιρός + κατάλ. -ία (πρβλ. καλο-καιρία)].